Parece mentira pero este maravilloso mes de maio xa remata. Nunca o olvidarei porque este ano, viu cheo de regalos... un deles, a festa dos maios en Vigo. Outro, un montón de amigos e o terceiro... bueno, iso é algo entre xullo e eu.
Maio remata tormentoso e chega xuño e con xuño, como quen di xa a volta da esquina, a noite máxica de San Xoán...
Encántame esa noite. O certo é que ten algo de enmeigante, de máxica. Os antigos non a escolleron por que si. Qué será? Non o sei, pero o teño pasado moi, moi ben. Sobretodo de pequeno, no barrio, cando facíamos a cachada e íamos por Vilagarcía adiante a pedir para a fogueira e logo a mirábamos arder e montábamos unha boa festa. Que tempos. Que mágoa que pasaran. O certo é que tal como o facíamos nos no barrio xa non se fai en ningures.
Logo un faise maior e San Xoán pasa a ser unha festa con alcol e fogueiras na praia e baños nu e ver amencer e esas cousas. E logo un faise máis maior e marcha a vivir só e pásanlle cousas como a que vos contarei se pinchades .
Nenhum comentário:
Postar um comentário